Skip to content

Hoe verdeel je als gelukkig koppel de financiën?

Zoals onze naam Ver/deel laat vermoeden, adviseren of begeleiden we niet enkel bij (echt)scheiding. Je samenleven organiseren is ook een belangrijk issue.

Jullie zijn niet gehuwd en willen dit ook niet gaan doen, maar hoe verdeel je de inkomsten, hoe verdelen jullie als gezin de kosten? 

Wat vinden jullie het eerlijkst, nu en later?  

Er zijn verschillende mogelijkheden om jullie inkomsten te delen en te bepalen wie wat zal betalen. 

Vaakst gebeurt het dat partners allebei de helft van de vaste lasten delen, zeker in het begin van een relatie. Soms ook doen partners dit naar verhouding van het inkomen.  Beide methoden klinken eerlijker dan ze zijn, zeker als de relatie lang standhoudt en er kinderen in het gezin komen.

Natuurlijk wil niemand gedoe om geld, het liefst al niet tíjdens een relatie. Maar hoe bereik je dat? In het kort: praat erover. Een even simpel als complex antwoord, want geld blijft een ongemakkelijk onderwerp. Het is bovendien onromantisch en zou eigenlijk geen rol moeten spelen in de liefde, is veelal de gedachte. Maar in feite geldt het tegendeel. Het is net uit voorzorg, uit liefde dat je deze zaken best op voorhand uitklaart.

Koppels hebben vaak een gezamenlijke rekening en ze gooien meestal de inkomsten op één hoop. De voornaamste reden: het is lekker makkelijk.

Alles op één hoop

Bram (36) en Anouk (34) doen het ook zo. Ze zijn samenwonend, hebben twee jonge kinderen en een eigen woning. Anouk werkt 27 uur, Bram 38 uur en beide inkomens komen op een gemeenschappelijke rekening binnen, een vast bedrag wordt naar een gemeenschappelijke spaarrekening doorgesluisd. 

In de beginjaren van hun relatie hadden Anouk en Bram wel allebei een eigen rekening en werden de vaste lasten gesplitst. ‘We werkten voltijds, verdienden ongeveer hetzelfde en hadden evenveel spaargeld’, zegt Anouk. Maar na de aankoop van een woning en de geboorte van hun eerste kind veranderden deze verhoudingen. Anouk ging minder werken om een dag extra bij hun zoon te kunnen zijn. Hun levens versmolten en daarmee ook hun rekeningen.

Als het uitgavenpatroon van de partners erg verschilt, kun je onderling gezeur krijgen. Het principe ‘wie betaalt, bepaalt’, gaat dan vaak gelden. Je kunt je afvragen of dat eerlijk is voor degene die meer zorgtaken op zich heeft genomen en daardoor minder inbrengt.

Maar Bram en Anouk vinden ‘alles op een hoop’ juist eerlijk. ‘We zijn 14 jaar geleden gelijkwaardig in deze relatie gestapt’, zegt Bram. ‘Anouk doet nu meer voor de opvang van de kinderen, en ik werk iets meer. Het maakt mij echt niet uit dat mijn aandeel in ons inkomen nu groter is. In een goede relatie ben je transparant over geld, dat is het belangrijkste.’ Meningsverschillen over geld hebben ze nooit. Anouk: ‘Ik weet inmiddels wel hoe Bram met geld omgaat, en hij weet dat van mij. Ik zou nooit heel grote uitgaven doen zonder dat te bespreken.’

Ieder de helft

Een andere manier om inkomsten en uitgaven te verdelen, is ‘Ieder betaalt de helft’. Of dit verstandig is, ligt eraan wat jullie beider inkomsten zijn en  waar je in je relatie bent. Voor een jong stel met kinderen lijkt het me niet zo’n goede methode, want in die drukke jaren zijn werk en zorg zelden gelijk verdeeld. Maar voor bijvoorbeeld twee 50-plussers die al eens hebben samengewoond, kan het wel goed werken. Ze hebben al een verleden, behouden een aparte rekening en daarmee hun onafhankelijkheid.’

Ieder naar verhouding van zijn inkomsten

‘Bijdragen naar rato van de inkomsten’ kan ook: de uitgaven worden naar verhouding van inkomsten verdeeld. Als de ene twee keer zo veel verdient, draag die twee keer zo veel bij. Diegene met het hoogste inkomen houdt ook  meer over voor zichzelf. Dat klinkt fair, maar dat is misschien niet helemaal eerlijk als de ander een job heeft die minder oplevert, maar thuis meer – onbetaald – werk doet.’

Elk houdt evenveel over

Deze methode komt niet zo vaak voor. Wat houdt het in? Je houdt allebei hetzelfde bedrag over na aftrek van gezamenlijke kosten. Beide inkomens komen op een gezamenlijke rekening binnen en daarmee wordt het gedeelde leven betaald: hypotheek, auto, boodschappen, vakantie en kosten voor de kinderen . Daarnaast krijgt ieder evenveel ‘zakgeld’ op een eigen rekening gestort, naar eigen wens te besteden.

‘Het is een gelijkwaardige benadering van de relatie’, zeggen Inge (35) en haar man. ‘Hij mag doen met zijn deel wat hij wil. We zijn geen tegenpolen, maar hebben wel andere uitgavenpatronen. Hij vindt het bijvoorbeeld geen probleem om 80 euro voor een Uber neer te leggen omdat hij de laatste trein heeft gemist. Dit zou mij nooit overkomen en ik zou het irritant vinden als dit van onze gezamenlijke rekening zou worden betaald. Ik koop aan de andere kant meer kleding dan hij, wat hij dan soms weer overdreven vindt.’

Unieke constructie

Naast discussies over geld, wilde Inge ook de frustratie over rolpatronen voorkomen die zo vaak in de praktijk voorkomt. Beiden wilden niet dat hun zoon meer dan twee dagen naar de opvang zou gaan. Dit betekende dat één van hen een dag minder moest gaan werken. Inges werk liet dat toe, zij werkt nu drie dagen per week en neemt twee jaar lang een dag per week ouderschapsverlof op. ‘Ik lever daarvoor een kwart van mijn loon in en promotie maken kan ik in deze jaren wel vergeten. Ik leg als het ware mijn carrière even stil. Dat doe ik met liefde, maar ik vond het wel gek dat mijn man er verder helemaal niet op achteruitgaat. 

Niet iedereen denkt aan een financiële regeling bij de aanvang van hun relatie. Ze komen er vaak pas achter als ze gaan scheiden, dat de regeling toch niet zo gelijkwaardig was. Voor je het weet, verzeil je in een vechtscheiding. Laat het nu net dat zijn wat we bij Ver/deel niet willen. We bespreken met jullie de mogelijkheden en vergelijken deze met jullie wensen. We maken jullie samenlevingscontract op zodat het niet alleen wettelijk is, maar ook in overeenstemming met jullie wensen. Contacteer ons (via deze link).